واژه های مشهدی
فرق این کلمات با کلماتِ بقیه‌یِ شهرها این است که مشهدی‌ها هیچ‌کدام معمولا نمی‌دانند که این کلمات را فقط آن‌ها به کار می‌برند و دوم این که این کلمات بسیار مصطلح هستند. اگر شما کلمه‌های دیگری سراغ دارید و یا این که در شهری دیگر زندگی می‌کنید اضافه کنید و دوباره بفرستید تا این کلمات از یاد نروند
نارنجک : نان خامه‌ای
اِشکاف : کمد
کُخ : سوسک، حشره‌ی نسبتا بزرگ، کِرم مثال : کُخ نریز : کِرم نریز، اذیت نکن
یاد داشتن : بلد بودن
سَرکُن : مدادتراش
میلان : کوچه
مغز ِ مدادفشاری : نوکِ مداد اتود
سیخ ِ ماهی : تیغ ِ ماهی
پَلَخمون : یک وسیله‌ی وای شکل از چوب که یک کِش یا لاستیک به انتهایش وصل است و با آن می‌توان سنگ پرتاب کرد. ( برای زدنِ گنجشک!(
چُمبه : اصطلاح کوچه بازاری برای فرد چاق
چُغُک : گنجشک ( البته این کلمه دیگر چندان به‌کار نمی‌رود)
چلغوز : یک نوع آجیل شبیهِ بادام (فکر کنم بیشتر جاها به پشگل ِ مرغ می‌گویند چلغوز!(
کم‌زور یا پرزور کردنِ گاز : کم و زیاد کردن شعله‌ی گاز
و ِی کردن برنج) : درشت شدن بعد از پختن (برنج)
کلپسه : مارمولک
دِلَنگون : آویزان
جیر دادن : جِر زدن
پاچال : جایی که مغازه‌دار پشت آن با مشتری سروکار دارد، دخل ( این کلمه فکر کنم در خیلی
از شهرهای دیگر هم استفاده میشود)
توشله : تیله
اَلِفش : نوچ
شمال : باد ( قدیمی)
چُخت : سقف ( خیلی قدیمی (
کاغذباد : بادبادک، کایت
سرپایی : دمپایی
سر ِ نوشابه : در ِ نوشابه
یَره، یره‌گِه : یارو، فلانی (عامیانه(
ناسوس : تلمبه‌یِ دوچرخه
کُلاج : کسی که چشمش چپ است
موساکوتقی : قُمری
آق‌میرزا: شوهرخواهر
زلفی ِ در: شب‌بند ِ در
وَرچُپّـِه: برعکس
مکُش مرگِ ما: اعیانی، شیک
ناخن‌جـِلـِّه: نیشگون
چومبولیک : نسخه دردناک تر نیشگون
قوژمه: انگور دانه شده
پیشینگ: ریختن ناخواسته مایعات روی لباس
حولی: حیاط
قِلِه، قِلِه‌گی: روستا، روستایی ( عامیانه‌‌یِ قلعه(
چـِغـَل: زبر، ضخیم
کـَغ: کال، نرسیده
ز ِنج : چسبناک
لُکِّه : چیز جمع و جور و مچاله شده، همچنین حالتِ شخصی که چمباتمه زده ( مثلا از سرما)
لتِّه :تکه پارچه،کهنه پارچه
لوخ: حصیر آفتابگیر پشت پنجره
خُردو : کوچک
شِرشِره : کاغذکشی
غُر، غُردَبه : یک چیزی که صدمه دیده و تو رفته
تارت و پارت : پخش و پلا
سوبالا، سوپایین (چراغ ماشین) : نوربالا، نورپایین
نوردِوون : نردبان
فاطمه چُسوک : خرچسونه
لاخ (مو : تار)
پاتروم : سرپیچ لامپ
سوسه‌لنگ : دم‌جنبانک، آدم لاغر
اندر (مادر اندر، برادر اندر، .... ) : مادر ناتنی، برادر ناتنی
لَخِه : کهنه پاره
کیس : کیک
چاقون : چاقو
دیفال : دیوار
مچد : مسجد
گوررجه : گوجه فرنگی
خیال : خیار
ضلر : ضرر ( نخور برت ضلر دره)
همسده : همسایه
قِنج : ضعف رفتن (دلوم قنج مره برش : دلم براش تنگ شده(
الله بختکی : همینطوری، شانسی
خوشدلی : رشته آش تف داده شده به همراه برنج
لًخشَک : آویزان و فرسوده (نوعی آش که رشته هایش کلفت است)
کله ونگ : درگیر ، مشغول بودن ذهن (یره کله ونگتوم : ذهنم درگیرت شده ، خیلی به یادتم(
جُل : تکان (یره جل نزن : تکان نخور) ( جل جل کردن : در جای تنگ تکان خوردن زیاد(
خِل : آب دماغ (خلوک : کسی که آب دماغش همیشه آویزان است)
چورنه : لوله آفتابه یا قوری، کوچک کردن لب شبیه غنچه برای بوسیدن
خفتی : گردن بند
چوری : النگو
موزی : ساندویچ
دادو : عروسک
دوری : سینی بزرگ
سلّه : سبد
شونی : کهنه بچه
پیتیخ : آشفته ، پریشان (بیشتر به ظاهر و موی افراد اطلاق میشود(
پت : مو یا نخ گره خورده که باز کردنش سخت باشد
طاس : کاسه
اُورَنه : راه آب باریکی که از منازل به بیرون از خانه جاری میشد ، راه آب باریک
خوش : مادر زن / شوهر
خُسُر : پدر زن / شوهر
وسنی : هوو
از دستی : عمدا
کَلَف زدن : گاز زدن
چی همه : چقدر زیاد
کیشته : برگه (کیشته زردآلو(
تا وخته (تا وقته) : تا اون موقع (مو تا یک ربع دیگه میام. تو تا وخته سیب کلف بزن(
کَل : کچل، تاس
برعکس: اتفاقا (برعکس دیروز داشتم مرفتم سرکار که شنیدم کله پا رفته(
مداد گلی: مداد قرمز
کفتر: کبوتر
جٌنٌمرگ: ورپریده
وخه : برخیز
ریقو: لاغر مردنی
هموجور: همانطور، کار اساسی
ورچپه: واروونه
کٍله پا: واژگون، سقوط کردن، ورشکست شدن
خدامان: خودمون
چس خور: خسیس
چس مهره: فسقلی
خیزه: کشو
آمپور: آمپول
چٌسان پٌسان: آراسته (چسان پسان کِردی: به خودت رسیدی(
گمرو: گمشو
قٌطه خوردن: شنا کردن
نون قاق: یک نوع نان شیرین که به خشکی بیسکوییت است
پادرازی : یک نوع بیسکوییت در مشهد
بِبَست : ببند (گاهی در زمان امری بستن از زمان گذشته استفاده میکنند(
چینگ : نوک (چینگتو ببست ! : ساکت باش
